Działoszewska Irena. Kancelaria biegłego
rewidenta

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie środków przymusu bezpośredniego stosowanych przez inspektorów i pracowników kontroli skarbowej. (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.) Na podstawie art. 11e ust. 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 1999 r. Nr 54, poz. 572 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1103 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 14, poz. 143, Nr 81, poz. 877 i Nr 110, poz. 1189 oraz z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676 i Nr 89, poz. 804) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1.  Rozporządzenie określa rodzaje środków przymusu bezpośredniego, do stosowania których są uprawnieni inspektorzy i pracownicy kontroli skarbowej, szczegółowe warunki i sposoby ich użycia, a także tryb wyposażania inspektorów i pracowników kontroli skarbowej w te środki. § 2.  1. Środki przymusu bezpośredniego, zwane dalej "środkami przymusu", powinny być stosowane przez inspektorów i pracowników kontroli skarbowej, zwanych dalej "inspektorami i pracownikami", w taki sposób, aby osiągnięcie podporządkowania się poleceniom wydanym na podstawie prawa albo skuteczne odparcie bezpośredniego i bezprawnego zamachu na inspektora lub pracownika powodowało możliwie najmniejszą dolegliwość. 2. Można stosować jednocześnie więcej niż jeden środek przymusu, o których mowa w § 5 ust. 1, jeżeli jest to konieczne do osiągnięcia podporządkowania się wydanym poleceniom albo do skutecznego odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na inspektora lub pracownika. 3. Odstępuje się od stosowania środków przymusu, gdy osoba, wobec której użyto tych środków, podporządkowała się wydanym poleceniom. § 3.  1. Jeżeli następstwem zastosowania środka przymusu jest zranienie lub innego rodzaju zagrożenie dla życia lub zdrowia człowieka, inspektorzy i pracownicy są obowiązani...